ठरवावे एक आणि व्हावे भलतेच २ - कविता - काय करू ?

दिनांक ०२/०४/२०१७

ठरवावे एक आणि व्हावे भलतेच - २

हेच शीर्षक देऊन १०० वा ब्लॉग दिनांक ०२/०२/२०१७ म्हणजे बरोबर १४ महिन्यांपूर्वी हा  ब्लॉग  सुरु करून दोन वर्षे पूर्ण झाली म्हणून लिहिला होता, तेंव्हा मनात पुढे खूप काही लिहिणे होते पण झाले भलतेच ..... अशा काही गोष्टी घडत गेल्या की त्या पुढला ब्लॉग लिहिला गेलाच नाही.

दोन महिन्यापूर्वी ब्लॉग पुन्हा लिहावा असे वाटू लागले, पण खूप काही लिहिण्यासाठी मनात दाटून आल्याने सारा गोंधळच उडाला मनात आणि अर्थात प्रत्यक्षात काही लिहिणे झालेच नाही. एकीकडे ब्लॉग सुरु करण्याचे मुहूर्त शोधणे झाले - कुणाचा वाढदिवस, सणाचा दिवस, जीवनातील महत्वाच्या घटनेचा दिवस पण तेही दिवस साधले गेले नाहीत - शेवटी कुढल्या दिवसाची, घटनेची, मुहूर्ताची वाट न पाहता ज्या क्षणी आज आत्ता मनात आले त्या क्षणी हे शब्द लिहिले. नशिबाने काल आणि आज मिळून एक नवी कविता गझल फॉर्म मध्ये आकाराला आली होती तीच आता आज ब्लॉग वर ठेवत आहे.

परवा वाचताना एक उर्दू शेर आवडला, त्याचा मजा म्हणून स्वैर अनुवाद केला आणि फेसबुक वर पुढील प्रमाणे काल  सकाळी ठेवला

मैं नाकाम-ए-मसर्रत हूँ मगर हँसता ही रहता हूँ

करूँ क्या मुझ को क़ब्ल-अज़-वक़्त मर जाना नहीं आता

अख़्तर शीरानी

नाकाम-ए-मसर्रत = ख़ुशियों से वंचित  /  क़ब्ल-अज़-वक़्त = समय से पहले

स्वैर मराठी अनुवाद

सुखांनी वंचीत असूनही, हसत जगत राहतो

करू काय वेळे आधी मरता येत नाही ना मला

पण हळूहळू कविता आकारात गेली मनात पुढीलप्रमाणे, अर्थात कवितेत काल अनुवाद केलेला शेर बदलला 

कविता - करू काय - लेखन - दिनांक १-२ एप्रिल, २०१७

गरज नसूनही, साऱ्यांसाठी समभावे फुलत राहतो

करू काय, कुणा एकासाठी फुलता येत नाही ना मला            ||१||

मान्य नसूनही तुम्हा अनेकांना, सर्वांना आपले मनात राहतो

करू काय, कुणा एकासाठी दुसऱ्याला नाकारता येत नाही ना मला ||२||

कदर नसूनही, बिनाशर्त कर्तव्य, प्रेम करत राहतो

करू काय, अटींनी बद्ध कर्तव्य, प्रेम मान्य नाही ना मला        ||३||

जाता पुढे नसे मागे परतणे, जाणूनही हे पुढे वाहत राहतो

करू काय, काळ प्रवाहाला थांबवता येत नाही ना मला         ||४||

कुठलेच पाश, इच्छा उरली नसूनही, मी जगत राहतो

करू काय, वेळे आधी मरता येत नाही ना मला                    ||५||

देवा नाकारूनही तुला, साऱ्यांसाठी पुजत राहतो

करू काय, तुझ्यासारखे त्यांचे योगक्षेम सांभाळणे शक्य नाही ना मला ||६||

ब्लॉगची ही पुन्हा केलेली सुरवात किती काळ चालेल ते ठाऊक नाही, पण जो पर्यंत चालेल तो पर्यंत लिहित राहीन ....