शोध अज्ञाताचा, साधण्या संवाद अज्ञाताशी .....२ - कविता – तू सापडलास

दिनांक - २०/०३/२०१५

 कविता – तू सापडलास (मूळ लेखन ११/०६/१९९६; पुनर्लेखन १४/०३/२०१५)

(मूळ कविता–दिनांक ११/०६/१९९६ दुपारी ४.३० ते ५.३० TSS Office,washington; पुनर्लेखन १४/०३/२०१५ सकाळी घरी )

कळता तू असतोस चराचरात

शोधावयास घेणारच होतो तुला

अवतीभवतीच्या माणसामाणसात

तर तू दाखविल्यास वाकुल्या

एकांताच्या सीमेवरून मला         ||

एकट्याने तुला भेटण्याचा मोह पडला

तूही निष्ठेने फशी पाडून आणलेस मला

एकांताच्या वाळवंटात मृगजळ होऊन  

अन नाहीसा झालास मला एकटा करून     ||

येऊ लागले मग, तुझे फसवे संदेश चहु दिशांतून

क्षितिजापलीकडील सोडून आलेल्या मानवी वस्त्यांतून

अर्थच नव्हता तुझ्या फसव्या लपाछपीच्या खेळात

सामील होऊन तुझ्या मागे फटफटण्यात          ||

निराशेने, रागाने गाडण्या स्वतःला स्वत:त 

खोदत गेलो चर खोल डोहासारखा

अचानक तू सापडलास अंतरात 

बक्कळ गोड पाण्याच्या झऱ्यासारखा             ||