कविता – तुझाच एकाधिकार

दिनांक १८ / ०४/ २०१४
१९९५-९६ च्या सुमाराची कविता आज संस्कारित केली.

कविता – तुझाच एकाधिकार

देत राहतोस मनस्वीपणे अनेकानेक

      क्षण संगती न लागणारे,

            मैत्र जोडणारे, समृद्ध करणारे

                  मोहात पाडणारे, पतन करणारे |

निमुटपणे सामोरा मी क्षणांना

      दिलासा मिळवण्या तुझ्या असण्याचा,

            त्या क्षणांमधील तुझ्या दर्शनाने

संभ्रमच वाढतोय तुझ्या असण्याचा |

नाकारू कसा ह्या क्षणातून भेटणाऱ्या तुला

      हे भेटणेच आधार तुझ्या अनंत शोधाचा,

नको वाटतो आता हा खेळ

क्षणाक्षणातून तुला शोधण्याचा |

जातच राहीन तरीही क्षणांमधून सामोरा तुला

      अगणित भरल्या क्षणांनी मला रिता ठेवणे

            वा एका दिव्य क्षणाने पूर्ण भरणे

                  हा एकाधिकार तुझाच

                        सर्वस्वी तुझाच ||