दिनांक - २४/०४/२०१५
कविता
– खूप पाहिले रंग दुनियेचे - मूळ लेखन०६/०२/१९९६; पुनर्लेखन १९/०४/२०१५
कविता
– खूप पाहिले रंग दुनियेचे - मूळ लेखन०६/०२/१९९६; पुनर्लेखन १९/०४/२०१५
(मूळ लेखन०६/०२/१९९६ कोकणातल्या घरी दुपारी ३.० ते ३.२०, पुनर्लेखन
१९/०४/२०१५ सकाळी ९.१५ ते ९.४५ बडोदे)
खूप पाहिले रंग दुनियेचे
आहे कोषात गुरफटून जायचे
जसा सुरवंट जातो कोषात
तंतूंच्या आतील काळोख्या समाधीत
आहे तसे उतरायचे कोषात मला
मिळविण्या आत्मभानाच्या इंद्रधनूला ||
संपेन कदाचित आत
कुणाच्याही नकळत
मिळता आत्मभान
बदलेल कणनकण
लेवून दिव्य निळाई अंगभर
अगणित रंगप्रभा पंखांवर
तरंगत, बागडत वाऱ्याच्या लाटांवर
देत, घेत, पसरत आनंद सर्वभर
जगून सार्थकतेने
विखरून जाईन कणाकणाने ||
रेशिम दान देण्या
ReplyDeleteकोषी सुरवंट मरतो,
रेशीमापरी आम्हा
रविकांत प्रिय भावतो.
वाऱ्यांच्या लाटांवर
कोमल आनंद वाहतो
रविकिरण पसरता
जगात चैतन्य वाहवितो
रविकांत आम्हा ज्यास्त प्रिय भावतो.